Ataol Behramoğlu'nın "Yaşadıklarımdan öğrendiğim BİR ŞEY var" şiirini çok severim ...Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar. Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın , değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu.. Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın ...., der.
Bireysel Gelişim Yolculuğumda ilerlerken fark ettiklerimden ve yaşamımda biriktirdiklerimden sonra diyorum ki ; öğrendiklerimden yaşayacağım "ÇOK ŞEY" var.
Öğrendim ki ; bir tane Tanrı yokmuş. Hem Tanrı, hem Melek, hem Şeytan, her şey sende gizliymiş. Öğrendim ki; mükemmel olmayı istemek, sadece seni bitiren, aslında istenmeyenmiş. Sorumluluk almak, sorumsuzluğundan şikayet edip kızdığın kişileri daha da sorumsuz yapmakmış. Dünya sadece benim etrafımda dönmüyormuş, en büyük dert benim derdim değilmiş. Hastalık yok, hasta insan varmış. İnsanların kabukları değil, özleriymiş değerli olan. Yıllardır bende yok diye üzüldüğüm yeterlilikler, aslında maskelermiş.
İyi insan olmak; duyduğun halde duymamak, kızdığın halde söylememek, hayır demek istediğin halde dememek, hiç değilmiş.
Evren sadece sen, ailen ve dostlarından ibaret değilmiş, bütünü düşünüp kalıcı izler bırakmakmış değerli olan...
Yıllardır, değersiz ve amaç olarak görmüyorum ve sevmiyorum dediğim PARA! gerekli ve sevilecek ama tapılmayacak bir şeymiş.
Sen ne isen, çevrende gördüğün her insan aslında senin bir yansıman ve parçalarınmış. Çocuklarımızın sahibi değil, sadece onların dünyaya gelmesini sağlayan bir araçmışız.
Öğrendim ki ; tepkiyi dile getirmek, diyaloğa açık olmak, gerektiğinde hayır diyebilmek, sorumluluk alarak hayatın dümenini elinde tutmakmış hayatı güzel kılan.
" Özümdeki ben" değerli ve dışındaki kabuklar, tabular, ön yargılar, beni kapatan ve benim, ben gibi yaşamama engel olanlarmış.
Başkalarının ne düşüneceği ve söyleyeceği hiç önemli değil, inandığın gibi yaşamakmış güzel olan.
İnsanların kabuklarını değil , içindeki iyiyi görebilmekmiş önemli olan. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder