Çare-SİZ im seninle paylaşmam gereken bir şey var dediğinde…. Yani acaba ÇARE- si ben miyim dedim ve çok heyecanlandım! .ÇARE nasıl ben olabilirdim?
Potansiyelimin % 20 sini kullanıyorum , şu problemi aşar isem % 100 ümü gerçekleştirip bambaşka bir insan olacağım…
Birisi böyle bir şey dese ve ÇARE’yi bulamadığı için konuyu size açınca problemi % 50 bölüşmüş olsanız…. Nasıl bir duygu yaşardınız?
Benim için çok güzel bir durum oldu, birisi bana hem de çok sevdiğim birisi bana derdini açıyor ve o derdini paylaşarak yarımlarken ben onun derdinin paylaşarak yarılamanın ve derman olabilmenin keyfiyle bir kat daha rahatlıyorum. Derdim dediği, çözümü kolay olan şeyi paylaşınca ve konuya başka bakış açılarıyla bakınca çözüleceğini düşünmenin verdiği huzur her şeye değiyor…
Evet (PAY-LAŞMAK) , ÇARE olabilmek, derdini yarılamak varken, iç dünyasını bilmediğimiz kişilerin durumları hakkında önyargılarda bulunmak ve insanları dinleyememek ne acı…sevdiğiniz insanın aslında uzun zamandır iç dünyasının çok basit fakat paylaşılmadığı için kuruntuya dönmüş duygularla dolu olup ,boşu boşuna huzursuzluk ve acı yaşadığını öğrenmek ne acı.
Küçüğünden büyüğüne herkesin dinlenilmeye ihtiyacı olduğunu ve kişinin kendini gerçekleştirebilmesi için öncelikle bütün kabuklarından arınmış, takıntılardan kurtulmuş , değerli ve huzurlu hissetmesinin önemini bir kez daha anladım ve diyorum ki, olayları sorgulayalım fakat kişinin iç dünyasını bilmeden yargılamayalım, baktık tuhaflık var onu dinleyelim sadece dinleyelim ve değer verdiğimizi, sevdiğimizi bütün sevdiklerimize hissettirelim, dibimizde bir nefes kadar bize yakın ama içinde kilometrelerce uzakta olan, gün geçtikçe kendisine bile yabancılaşan ,bize yakın sandığımız sevdiklerimizin ne acı çektiklerinin farkında olalım , paylaşalım ki güzel şeyleri paylaştıkça sevinçlerini arttırırken üzüldükleri şeyleri paylaşırken de üzüntülerini azaltmış olalım….
Sevgimle,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder