FARK ETMEK

FARKETMEK Yani FARK ETMET Yani FARKINA VARMAK Yani hissetmek, görerek, tadarak, duyarak, koklayarak ya da dokunarak onu yaşamak o andaki ona bir değer yükleyerek… Aslında her şey hissettiğimizden ibaret  değil mi? Her şey  bizim ona verdiğimiz değer ve yüklediğimiz anlam değil mi? Nedir bu aynı olma ihtiyacı hislerde ve duygularda aynı hissi yakalamak mümkün mü? Tabii ki değil, değerler farklı, yargılar farklı, bilgiler farklı, aynı anda bir olaya 2 kişi baksa bile baktığı yerden dolayı bakış açıları farklı. O halde … Sevginin ve hazzın derecesi neden aynı olsun ki? Nedir bu yarış, seni seviyorumlar, aşkım, balım , canımlar…Ben seni sana yüklediğim değer kadar seviyorken sen beni senin baktığın yerden, senin yüklediğin değer kadar seversin… Anlam veremem hiç… sensiz yapamam , ölürüm biterim..lere Hayır efendim, bal gibi de yaparsın, yapacaksın da istediğin kadar yapamam de…asıl bensiz yapamazsan ben seni istemem yanımda. Aslında yapamadığın ne biliyor musun? Kendine yetmek, hani şu mavi patik pembe patik olayı var ya, hani sana hep söylendi ya… sen kızsın yapamazsın, sen erkeksin yapamazsın… hayır herkes her şeyi bal gibi de yapar. Yapmalı da  yaşayabilmeli, kendi ayakları üzerinde hiç kimse olmadan hayatını idame ettirebilmeli… Ondan sonra beni ben olduğum için seversin ayrı konu… o zaman bilirim ki bana ihtiyaçtan değil , sevgiden yaklaşırsın, bana çıkardan değil, muhabbetten yaklaşırsın, yani tüm iyi niyetinle beni ben olduğum için benim yanımda maske takma ihtiyacı duymayacağın için ve beni gerçekten seveceğin için yanında istersin… bak işte o zaman ben de kendi kendine mutlu olan ama beni sevdiği için yanımda olan seni bak nasıl severim. İşte sevgi bu, aşk bu… hiçbir ihtiyacım yokken kendime yetebiliyorken , yanında kendim olabiliyorsam bana ben olmama, tüm benliğimle tüm duygularımı serbestçe  yaşamama izin veriyorsan ben varım, hayat var, aşk var muhabbet var. Yoksa çoook bensiz kalırsın…Sevgisiz de çok ağlarsın.