Arkamda sırrım var benim.
Kimi zaman el, kimi zaman masa , kimi zaman boy olurum ben sana....
Bir bilsen bana gelmelerini.
Ah bilsen bendeki hallerini.
Kendinle ilk yüzleşmen benimle.
Güzelliğin, Çirkinliğin. ..ağlayışın ah o gülüşlerin....
Hesaplaşmaların kendinle.
Bazen öylesine bakar geçersin.
Bazen çok derinlere iner kendinle sek içersin.
Sırlarım var benim arkamda....
Eskidikçe dökülürüm aslında parça parça...
Kendini nasıl görmek istersen bir araçım ben sana.
Bir aynan mutlaka vardır gözüne iyi gelen.
Senin sırlarını sana olduğu gibi resmeden.
bazen bir market camı bazen yerdeki su birikintisi, bazen arabalarin camları , bazen kuaförün aynası....
O kadar çok yerden yansırsın ki kendine....
Oysa sana ait olan, duygularını arkasına sırlayan senin her halini sana yansıtan...değil midir ?
Değil miyim aslında ; sana can olan yoldaş olan , sırlanıp Sırdaş olan.
Bazen el aynası, bazen masa , bazen boy ..bazen büyüteç olan.
05.02.2015Füsun Aykut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder