YOL AYRIMLARI

Her seçim bir vazgeçiştir;
Tabi eğer vazgeçtiğin şey senin konfor alanını bozacak ve kendi ayakların üstüne basmanı isteyecek ise yol ayrımları hep zor gelir insana...o yüzden de diyorum ki Bağımlı değil ama bağlı ilişkiler,
İhtiyaçtan dolayı değil, sevgiden dolayı beraberlikler...
Koluna bile sahiplenmeyeceksin demiş ya hani Can baba..;
Evet koluna bile sahiplenme...
Nasıl ki senin oldular o benim dediklerin....
Elinden kayıp gidince artık senin olmayacaklar...
Sende ne var biliyor musun?
Algı var
Akıl var,
Anlamlar var;
Değerlerin var,
Düşündüğün ve her şeyi anlamlandırabildiğin kadarsın..üretebildiğin, sevebildiğin, paylaşabildiğin kadar da artarsın...
Artmak mı hani o vazgeçtiğinde konfor alanını bozmayacak olanlar işte...
Kendine yetiyorsun, üretiyorsun, yürekten paylaşıyorsun, seviyorsun, özgürsün işte o zaman , işte o zaman bir yol ayrımı çıkarsa eğer hiç tereddüt etmeden istediğin yola gidersin, çünkü bundan sonrasını gidecek olan sensin....konforunu yaratan şeyler değil...

Ormanda yol ikiye ayrıldı. Ben daha az kullanılanı seçtim. Bu, hayatımdaki bütün farkı yarattı. demiş Robert Frost...

YOL İKİYE AYRILDI
Yol ikiye ayrıldı güze batık ormanda,
Gezemediğim için üzgünüm ikisini de
Bir gezgin gibi tek başına, uzun süre
Durdum, baktım en uzaktaki yola
Bükülüyordu çalılıkların arasında;
Ardından ötekine saptım güzellikten nasipli,
Kim olsa onu seçmez miydi zaten,
Çimenlerle kaplıydı fethedilmekti niyeti;
İşin doğrusu yolların her ikisi de
Gerçekte eşit ölçüde aşınmıştı,
Ve ikisinde de seher eşit uzanırdı
Yapraklara, ayak altında kararmamıştı renkleri
Âh, ilkini bir başka güne bıraktım!
Anlamadan bir yolun başka bir yola kavuştuğunu,
Kararsızdım gidersem dönemem asla geri.
Anlatacağım derin bir âh ile bu durumu
Yıllar yılı her yerde her zaman:
Yol ikiye ayrılmıştı ormanda ve ben--
Daha az katedilmiş olanı seçtim,
Ve bütün ayrımı yaratan da buydu.
Robert Frost